Σύμφωνα με την ΥΑ 32221/2013, η έννοια της διαφήμισης-προώθησης των φαρμάκων είναι ιδιαίτερα ευρεία έτσι ώστε να περιλαμβάνει οποιαδήποτε δραστηριότητα αναλαμβάνεται από μία φαρμακευτική επιχείρηση που αποσκοπεί στην προώθηση της συνταγογράφησης, της προμήθειας, της πώλησης ή της κατανάλωσης φαρμάκων.
Όμως οι compliance officers και οι νομικοί σύμβουλοι των φαρμακευτικών εταιριών είναι συνηθισμένοι σε συζητήσεις με τα τμήματα marketing για το αν μία ενέργεια είναι διαφήμιση ή απλή ενημέρωση και τα επιχειρήματα είναι πολλές φορές ισχυρά και για τις δύο απόψεις.
Συνηθισμένες περιπτώσεις που δημιουργούν αμφιβολίες είναι τα δελτία τύπου, τα άρθρα δημοσιογράφων και οι συνεντεύξεις ιατρών ή και στελεχών των εταιριών.
Τα όρια μεταξύ της απλής παροχής ενημέρωσης και της διαφήμισης δεν είναι πάντοτε ευδιάκριτα και τα κριτήρια που πρέπει να λάβει κανείς υπόψη του είναι πολλά.
Αν η εταιρία προβεί σε μία δήλωση προς το κοινό για ένα συνταγογραφούμενο φάρμακο και η δήλωση αυτή κριθεί ότι είναι διαφήμιση και όχι απλώς ενημέρωση τότε κινδυνεύει με πρόστιμα καθώς και αγωγές από τους ανταγωνιστές της.
Το Δικαστήριο της Ευρωπαικής Ένωσης αλλά και τα Ελληνικά Δικαστήρια έχουν ασχοληθεί πολλές φορές με τέτοια θέματα και οι εξειδικευμένοι στο φαρμακευτικό δίκαιο δικηγόροι της εταιρίας μας γνωρίζουν να σας συμβουλεύσουν σχετικά, είτε προληπτικά είτε ενώπιον του ΕΟΦ και των Δικαστηρίων αν μία ενέργειά σας θεωρηθεί ότι εκφεύγει των ορίων της ενημέρωσης και συνιστά διαφημιστική ενέργεια.
Τα βασικά κριτήρια που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη είναι
α/ ο σκοπός της δήλωσης δηλαδή αν ο σκοπός ήταν ή όχι η προώθηση πωλήσεων
β/ Η ιδιότητα του προσώπου που προβαίνει στην δήλωση
γ/ Το δυνητικό αποτέλεσμα της δήλωσης ως προς την απόφαση αγοράς του φαρμάκου
δ/ Το είδος των πληροφοριών και τέλος
ε/ Οι αποδέκτες της δήλωσης και το μέσο που την φιλοξένησε